Met veel plezier werkten we aan de uitdaging om een jeugdhuis te ontwerpen in Zandvliet. Hierbij werd getracht een autonome structuur te creëren welke door haar flexibiliteit, uitbreidbaarheid, structurele helderheid en specifieke architecturale uitstraling zal weten te enthousiasmeren.

Het ontwerp-voorstel kan gelezen worden als een eerste fase binnen dit raster. De mogelijkheid tot uitbreiding en dus ook een maximale eindtoestand werd omschreven in het voorstel. Deze uitbreidbaarheid kan in de toekomst op verschillende manieren worden opgenomen naargelang de wensen en noden van het moment. Zo worden flexibiliteit en culturele duurzaamheid optimaal gevrijwaard.

Er werd gezocht naar een volumetrie wat desondanks de duidelijke knipoog naar vatbare archetypes ook een autonoom karakter heeft naar analogie van de omliggende bebouwing. Het gebrek aan context wordt de context.

Architectuur is onlosmaaklijk verbonden met de structuur. Een heldere structurele opzet en een rationele bouwmethodiek is steeds een vertrekpunt en vanzelfsprekendheid. De constructieve opzet bestaat uit een betonnen kolommenraster dat vervolgens ingevuld wordt. Deze invulling verloopt afhankelijk van de gevraagde prestaties: hetzij metselwerk in betonblokken om akoestische redenen, hetzij in lichte houten invulwanden om maximale flexibiliteit te garanderen. Deze structuur is aan twee zijden omgeven door stijve kernen (bediende ruimtes) waardoor er reeds voldoende stabiliteit is in het project.